යමෙක් රිදෙන පාරක ඒ පාරෙන් අයින් කරලා ඉන්න වෙන වෙලාවලුත් එනවා. එක හරිද නැද්ද මම දන්නා තරමින් මට තේරෙන්නේ නැහැ. හැමදේම අපිට තේරෙන්නේ නැහැ. හැම වේදනාවකටම පපුවට බරක් එනවා. අපේ පපුවවල් හැමවෙලේම දුක් වේදනා ඉවසනවා. පුදුමයි. අන්තිමට ඒවා ලෙඩ වෙනවා. දෙන්න තියෙන උපරිම වදය මොලයට හිතට දෙන්න ඕන. එක ඉවසන්න මගේ ඔලුව දැනගන්න ඕන. හිතත් එහෙමයි. කෝපි බීලා වැඩි වෙලා පපුව ගැහෙනවා මැෂිමක් වගේ. අඩුගානේ ඔය දුරින්වත් මට ඉඳල හිටලා ඔබ දිහා බලන්න තියන්න. ඔතනිනුත් එහාට පන්නන්න අවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැ. දෙවැනි පාරටත් ඒක කලේ ඔයා.සුනිල් එදිරිසිංහ කියන්නේ මම කරපු දෙයක වේදනාව කොච්චරක් ඇතිද කියල. ටී එම් කියන්න තව වේදනාවල් මොනවද හිතට දැනෙන. දුර සිටියත් ළඟ වගේ. දැන් නැතත්. අපි හමුවේවි. මම වැරදි. මමයි දුර උනේ. දඩුවම් ඇති තරම් දෙන්න පෙනෙනා දුරක හිඳ,නොපෙනෙනා දුර නොයන්න
ජේක් බග් ඔබ බිඳුණු හිත් ගැන කියන සින්දුව ලස්සනයි. අපි හැමෝම කැඩිලා බිඳිලා ගිය දේවල්. වැඩියෙන් හෝ අඩුවෙන්.
No comments:
Post a Comment