පුරුදු ගණදුර වඩිනු මැන සෙනෙහෙ පන්නා දැමු දොරින්.
නේක තරු කැළ එලිය දෙයි දෝ සඳක් බැබළු උයන්.
ඔබේ නැති කම ඔබේ අඩුවෙන් මල් වැරූ පෙම් උයන්.
කොනක තනිවෙමි සමරමින් සදා උණුසුම් මතකයන්.
සීත කාලය නිමා කරමින්
කෙදිනහෝ එනවදෝ
පුරුදු උණුසුම අරන්.
සිනහ සැණකෙළි සුව අරන්.
අයේ එනවද රත්තරන්.
නේක තරු කැළ එලිය දෙයි දෝ සඳක් බැබළු උයන්.
ඔබේ නැති කම ඔබේ අඩුවෙන් මල් වැරූ පෙම් උයන්.
කොනක තනිවෙමි සමරමින් සදා උණුසුම් මතකයන්.
සීත කාලය නිමා කරමින්
කෙදිනහෝ එනවදෝ
පුරුදු උණුසුම අරන්.
සිනහ සැණකෙළි සුව අරන්.
අයේ එනවද රත්තරන්.
No comments:
Post a Comment