my memories.

අනන්ත දුකකින් උනත් මම නිතරම ඔයා ගැන හිතවා බබා.
මට ඔයාව නිතරම දැනෙනවා. මම විහිලුවට. මේකේ විහිලු ලියනවා නෙවේ.
කවදාහරි දැනගන්න මේවා කියෙව්වොත් හෝ කවදාහරි මේක බැලුවොත් මම නිතර-
අපේ මතක අතර. ඔයාගේ මතක අතර ඇවිද ඇවිද හිටිය කියල.
ඔයා මට වෛරයක් හිතුනත් හිතුවත් මම තරහ නැහැ රත්තරන්. සමහර වෙලාවට මට දැනෙනවා-
මගේ ගැන මතකයක් ඔයාට දැන් නැහැ කියල. දැනෙනවා මම ඔයාගේ ලෝකෙන් දැන් තුරන් වෙලා කියල.
ඒ කොහොම උනත් මගේ ලෝකේ ඔයා ඉන්නවා හැමදාටම. ඔයාගේ වේදනාව නිසා වෙන්න ඇති මාව අමතක කලේ.
මම ඇවිත් ඔයාගේ  පින්තුරය බලල යනවා බබා ෆේස් බුක් එකේ. මම ඔයා වරක් චෝදනා කරපු දම්මිකා එක්ක සම්බන්ද තිබුනේ නැහැ.
මම හැමදාම ඒ ලැබුණු පණිවිඩ ඉල්ලීම් ප්‍රතික්ෂේප කලා. ඇත්තමයි. මට තවම ඒ වේදනාව තියෙනවා. කමක් නැහැ.
ෆේස් බුක් වැඩිය මම අච්ටිව් නැහැ. හැබැයි ඔයාව බලල යනවා. මට ඒක නැති කරන්න එපා. ඔයා කිව්වා මාව අයින් කරන්නේ නැහැ-
කියල. එත් මාව අයින් කලා. මට දුකයි. එත් මට ඒටිකත් නැති කරන්න එපා බබා.
ඔයා දැනගන්න මම ඔයාගේ අම්මට තාත්තටත් වඩා ආදරේ කලා සැලකුව බබා. තවම එහෙමයි.
ඔයා ඕනෑතරම් හේතු කියන්න. බනින්න. මම එයාලටත් වඩා ඔයගැන බලනවා කෙයා කරනවා බබා.
මට ආදරේ තිබුනේ නැහැ කියල ඕන තරම් මට බනින්න. මට කැමති තරමක් රිද්දන්න. කමක් නැහැ. බින්දුවක තරහක් නැහැ. මගේ ආදරේ හැමදාම තියේවි.
තෙරුවන් සරණයි ඔයාට බබා. මම අයේ ලියන්නම්.